خلاصه نقش روانشناسی صنعتی و سازمانی در آموزش

نقش روانشناسی صنعتی و سازمانی در آموزش:

در بخش جداگانه به مدیریت دانش و آموزش پرداخته شده است لیکن این گفتار درخصوص نقش روانشناسی صنعتی و سازمانی در زمینه آموزش است. روانشناسی سازمان در چهار حوزه به بررسی آموزش درون سازمانی می پردازد:

1. آیا آن آموزش از نظر کارآموزان ارزشمند، کاربردی و لذتبخش است؟ (نیاز سنجی و تعیین اهداف و محتوای آموزشی)
2. آیا محتوای آموزشی با توجه به شرح وظایف کارآموزان سفارشی سازی شده است؟ (مثلا آموزش مدیریت به بخش تولید با آموزش مدیریت به بخش فروش متفاوت است درحالیکه هردو علم مدیریت هستند).
3. آیا برنامه آموزشی توانسته/می تواند در هر سه حوزه زیر موفق باشد؟
   الف: شناختی: مثلا آشنایی با اصول، دلایل دوره، کارایی آن، نحوه استفاده از آن دانش و...
   ب: مهارتی: مثلا مهارت در بهره گیری از یک ابزار یا نرم افزار
   ج: عاطفی: مثلا افزایش تعهد کارمندان به سازمان
   توضیح: بنابراین هر برنامه آموزشی باید دارای مقدمه ی کامل، آموزش کاربردی و مهارتی، و ایجاد حس مثبت در جهت ارتقای عملکرد پرسنل باشد. یعنی در ابتدای آموزش بیان شود که چرا این دوره آموزشی برگزار شده و کاربرد آن چیست؛ پس از آنکه برای همه ی کارآموزان محرز شد که این دانش به آنها کمک می کند، فاز آموزش فنی آغاز می شود؛ و در انتها باید احساس کارکنان در یادگیری این دانش و کاربردی بودن آن مثبت باشد (این بخش مرتبط با جو سازمانی و توانایی ارتباطی استاد نیز هست)
4. آیا آنچه که کارآموزان آموخته اند، در کیفیت و سرعت کارشان تاثیر داشته است؟
5. چگونه می توان برنامه آموزشی که در حال اجرا است/پایان یافته را با توجه به نیاز کارآموزان و یا سازمان اصلاح کرد؟

بر اساس نظریات: شیپمن، زوهر، دیردورف، شولتز، آلن، مک کلوی، کمپبل، سالاس، کرایگر، کرک پاتریک، بنت، آرتور، گلدشتاین