برچسب گزاری داده ها

از این پارامتر معمولا در نامگذاری داده ها جهت امکان یافتن مجدد آنها استفاده می شود. اگر از سیستم برچسب گذاری مناسب و مرتب استفاده نشده باشد و حجم داده ها زیاد باشد، عملا استفاده از داده ها غیر ممکن می شود. مثال: فایلی با نام زیر در یک مجموعه انتشاراتی وجود دارد: «bok001-chp012-pge006-prf002-txt» و اگر کارکنان با چنین نامی مواجه شوند می دانند که: bok=book و chp=chapter و pge=page و prf=paragraph و txt=text یعنی این فایل مربوط به کتاب شماره ۲، فصل ۱۲، صفحه ۶، پاراگراف ۲ بوده و داده از نوع متن است. سیستم برچسب گزاری باید دارای این شرایط باشد:

  1. تمام داده ها باید فرمت یکسانی داشته باشند
  2. دفترچه راهنمای کاملی برای معانی برچسبها وجود داشته باشد
  3. برچسب گذاری ها بهتر است با حروف کوچک انگلیسی و اعداد انجام شود تا در تمام برنامه ها قابل استفاده باشد
  4. برچسبها باید داری مفهوم باشند
  5. برچسبها باید دارای سلسله مراتب منظم باشند مثلا در مثال بالا به ترتیب: کتاب، فصل، صفحه، پاراگراف بود. این مانع پراکندگی داده ها می شود

بر اساس نظریات: اسمیت، برسلین، پاسانت، دکر، جونز، هافنر، هیمن، کوئینتارلی، رسمینی، روزاتی، وو، زبیر، مالی، کارسیلو، ویلی، جرولیموس، رامان، ومپن