فرا دانش یا متا دانش

فرا دانش یعنی: ابتدا از دانشی استفاده شده و بررسی نتایج حاصل از این استفاده باعث تکمیل دانش قبلی و اصلاح آن می شود. حالا دانش جدیدی وجود دارد و همان دانش جدید هم بعد از استفاده مجددا باعث ایجاد دانش جدیدتری می شود و این چرخه ادامه یابد. طی کردن مکرر مسیر فرا دانش باعث پختگی بیشتر دانش سازمانی بر اثر تجربیات و همچنین حذف دانش‌های بدون کاربرد می شود.

بر اساس نظریات: ایوانز، فاستر، بورگین، پدرسن