کوچینگ یا مربیگری

در اینجا کوپینگ بعنوان یک روش آموزش مطرح شده است. کوچینگ روشی از آموزش و توسعه است که در آن شخصی با دانش بالاتر، اقدام به آموزش شخصی دیگر می کند. مهمترین مفاهیم کوچینگ به شرح زیر است:

  1. موضوع کلی آموزشی مشخص است اما برنامه ی درسی و ساعات معین وجود ندارد
  2. آموزش در حین کار انجام می دهد و آموزش‌دهنده دانش خود را با توجه به نیازهای شغلی انتقال می دهد
  3. آموزش‌دهنده حالت مشاور و راهنما را دارد نه مجری و مدرس
  4. زمانی آموزش به پایان می رسد که آموزش‌گیرنده بتواند وظایف خود را بدون نیاز به مشاور انجام دهد
  5. آموزش‌دهنده حتما باید سابقه عملیاتی و اجرایی در آن حوزه داشته باشد تا اطلاعات کاربردی را انتقال داده و از مطالب تئوریک بی اهمیت پرهیز کند
  6. مربیگری می تواند بصورت فردی یا گروهی انجام شود
  7. کوچینگ تجاری، کوچینگ اجرایی، کوچینگ رهبری و... همه اشاره به همین موضوع دارند با اسامی مختلف
  8. آموزش‌دهنده می تواند از داخل یا خارج سازمان انتخاب شود
  9. تکنیکهای روان‌سنجی و روانشناسی سازمانی در کوچینگ موثر است که در بخش تحقیقات روان‌شناختی بیان شده است
  10. صداقت، حمایت، مهارتهای ارتباطی و اعتبار اجتماعی از خصوصیات مربی است
  11. رعایت اخلاق حرفه ای مانند آنچه که یک روانشناس لحاظ می کند برای مربی لازم است یعنی حفظ اسرار، حفظ حریم اخلاقی، وابسته نکردن سازمان به خود، و پرهیز از وابستگی عاطفی

بر اساس نظریات: پاسمور، رنتون، چاکراوارتی، ایوانز، استلتر، براک، کاکس، باچکیرووا، کلاترباک، روزینسکی، هاوول، همیلتون، نازو، بگول، بارکلی، مورفی، بلکمن، گری، استرن، وودز